Hande Yener – “Bu
Yüzden”
Bazı şarkıcılar seslerinin gücüyle ya da rengiyle
ayrıcalıklıdır. Öyle ki söyledikleri en kötü şarkı bile güzel gelebilir
kulağınıza, güzelleşebilir. Kiminin aralığı geniştir, tekniği parmak ısırtır,
kiminin dar alanda dokunduğu yeri yakan bir etkisi, başka bir rengi vardır.
Hande Yener’in 2004 yılında ortalığı kasıp kavuran onu popun
baş köşesine yerleştiren “Aşk Kadın Ruhundan Anlamıyor” albümü, tıpkı önceki
iki albümü gibi en çok bu noktada çelmişti dinleyicinin gönlünü. Günün pop
müzik anlayışını bir tık öteye götüren şarkılarda değildi işin bütün sırrı.
Orada basit ve eğlenceli şarkılarda bile kulağı dolduran, kendine has bir rengi
olan, vurguları güçlü, köşeleri belirgin bir ses, bir şarkıcı vardı.
Bir sonrasında “Apayrı” albümü ile başka bir yola girdiğinde
bazı şarkılarda daha “cool” bir vokal tekniğini tercih etse de yine de o renk
kendini gösteriyordu. Gelgelelim, giderek kaybolmaya, silikleşmeye başladı.
Tekniği tamamen değişirken artık o etkileyici ses renginin yerinde yeller
esiyordu. Elektronik müziğin ruhsuz, kimliksiz, robotik vokal tekniği yapıştı
kaldı Hande Yener’e. Pop müziğe geri döndüğünde de durum değişmedi. Son dönemde
yaptığı şarkılarda o ses renginin kırıntılarını, belli belirsiz duyabiliyoruz
sadece.
Bugün niyetim ders vermek değil, sadece “tbt” yapmaktı ama
bu maksatla bu şarkıyı tekrar dinleyince bunları yazmadan edemedim. Bu hafif ve
eğlenceli şarkıda bile kulağımıza gelen ses ne kadar dolgunmuş. Bir de Hande
Yener’in son iki şarkısını dinleyin. Şarkılar iyi ya da kötü, onu tartışmıyorum
ama sözgelimi “Krema”yı bu haliyle Ebru Polat da söyleyebilirdi. Bir de yine
bir Mete Özgencil şarkısı olan “Hoş Geldiniz”i dinleyin ardından ve Hande Yener’in
sesi ve şarkıcılığıyla şarkıya kattıklarına bakın.
Bana “Kuş” ve “Krema” hakkında neden yazmadığımı çok soran
oldu. Mesele iyi şarkı, kötü şarkı meselesi değil. Hande Yener şu anda
karşımıza olağanüstü üst düzey şarkılarla çıksa da eskisi gibi olmayacak. Ses
rengiyle ve şarkıcılığıyla yarattığı etkiyi ne şahane şarkılar, ne yeni imajlar
ne büyük büyük şovlar yaratabilir. Önce oraya odaklanması lazım.
Doğrusu bu ya, Erol Köse Prodüksiyon etiketiyle yayımlanan “Aşk Kadın Ruhundan Anlamıyor” albümündeki
diğer “hit”lerin bir parça gölgesinde kalmış “Bu Yüzden”, benim o albümde hâlâ
en sevdiğim şarkılardan biri. Fettah Can ve Alper Narman ortaklığıyla yazılmış bu
şirin şarkının Volga Tamöz tarafından yapılmış düzenlemesi ise bugün dâhi
kulağa eski gelmiyor. Beyler, yeniden şöyle şarkılar yapmanız çok mu zor?