Göksel – “Bu da
Geçecek”
Göksel renk saçmaya devam ediyor. En son iki yıl önce “Tam
da Şu An” teklisiyle karşımıza çıkıp melankolinin kabuğunu kırmıştı. Yeni
teklisiyle de üzerine tuz biber ekiyor. Mabel Matiz ve Göksel’in ortak imzasını
taşıyan “Bu da Geçecek” geçtiğimiz günlerde Avrupa Müzik etiketiyle yayımlandı.
Mabel ve Göksel’in bundan öncesinde yine birlikte yazdıkları
“Denize Bıraksam” diye bir şarkı vardı ve o da umutlu, huzurlu bir şarkıyı. “Bu
da Geçecek”, adından da anlaşıldığı üzere yine umut enjekte eden bir şarkı; bakmayın
siz “çok yorgunuz dünya” dediğine. Yorulmuş olsak da “Biz buradayız,”
diyebildiğimiz sürece umut var; onu biliyoruz. Ben kendi hesabıma “Bela mısın
dünya?” diye başlayan nakaratta “dünya” kelimesinin yerine “be adam” kelimesini
koyup, birilerine saydırıyorum mesela, iyi geliyor. Anladınız siz onu.
Sözlere bu kadar takılmamın sebebi ikisi de acıtan sözler
yazmış iki şarkı yazarının buluştuğu noktadan doğan aydınlık ışık. Sözü iyi
kullanan iki cambazın bir ipte dengi dengine dengeli yürüyebilmeleri.
Gösterişsiz ve naif, samimi ve içten.
Şarkının melodik örgüsü atla deve değil; hatta çocuksu,
basit. Bilhassa öyledir muhakkak. Gel gelelim aranjör olarak Alper Erinç’in
ritim yürüyüşü başta olmak üzere şarkıya kattığı farklılık “mucizevi dokunuş”
klişesiyle tanımlanabilir.
Aslına bakarsanız, Göksel deyince aklımıza
gelebilecek türden bir şarkı da değil; “Denize Bıraksam” öyleydi mesela. Fakat Göksel
deyince aklımıza gelebilecek türden şarkıların içinde biraz da Alper Erinç vardır
ya hep; ismi olsun olmasın. Bu şarkı da yıllar sonra o temelin üzerine kat
çıkıyor gibi.
